William Pitt „W lutym 1800 długim i energicznym przemówieniem obronił swoją politykę w Izbie Gmin. […] Opisał historię francuskiej agresji od czasu Rewolucji […] Położył nacisk na niestabilność wszystkich francuskich rządów od 1793 r. i brak bezpieczeństwa związany z negocjacjami z nowym pierwszym konsulem, którego opisał z pogardą jako «ostatniego poszukiwacza przygód w loterii rewolucji». […] «Przypuśćmy jednak […] że nasze armie się rozproszą, okręty zostaną w portach, […] to czy wierzymy – zapytał – że rewolucyjna siła, po odpoczynku […] nie uderzy ponownie? […] »Wojna musi być kontynuowana, ponieważ zawarcie pokoju z Napoleonem byłoby ostateczną klęską. «Jako szczery miłośnik pokoju – oświadczył – nie poświęcę tego, chwytając się cienia, kiedy rzeczywistość nie jest w moim zasięgu – Cur igitur nolo? Quia infida est, qua periculosa, quia esse non potest (Dlaczego to odrzucam pokój? Ponieważ jest zwodniczy, ponieważ jest niebezpieczny, ponieważ nie może zaistnieć, Cicero Philippies VII, 3).
Robin Reilly, William Pitt the Younger, Londyn 1978.
Po kilku latach wydawania książek, mamy już swoje ulubione, które z rozmaitych powodów „wyszły najlepiej”. To oczywiście uczucie czysto subiektywne. Gdybyśmy jednak musieli wskazać książkę z które jesteśmy najbardziej zadowoleni, to bez wątpienia byłaby to Overtures of Peace with France Williama Pitta. Format, czcionka, papier, marmoryzowane brzegi, wszystko zagrało znakomicie.
Książkę wydaliśmy w nakładzie 25 egzemplarzy na bawełnianym papierze Conqueror Connossieur, 8vo, 112 s. i złożyliśmy krojem Bodoni. Ręczna oprawa w półskórek z marmoryzowanymi krawędziami bloku. Całość zaopatrzona w etui.
Edycja w języku angielskim.
